Workshop Zwerm in Twente

Om betere hulp te bieden moeten alle niveaus beter met elkaar gaan samenwerken, beginnend bij de bestuurders, maar er moet ook met elkaar risico gelopen (kunnen) worden. Nu wordt koste wat kost jeugdhulp, soms zelfs met dwang ingezet, terwijl we ook met elkaar moeten durven normaliseren. Maar dan heb je wel steun van elkaar nodig, op alle niveaus. Dat als het ergste gebeurt, je elkaar vast kunt houden en steun kunt bieden. 

De Samenwerkingsagenda wordt bestuurd door 18 bestuurders vanuit gemeenten, zorgaanbieders en onderwijs. De complexiteit in problematiek onder jeugdigen groeit en als casuïstiek te zwaar is dan lukt het niet om de juiste hulp te bieden. Het gevolg is dat de jeugdige gaat rondzwerven in het systeem en de problemen steeds groter worden.

In overleg met de programmamanager en de twee voorzitters van de stuurgroep ontwikkel ik een workshop om elkaar beter te leren kennen. Ik zet de gespreksvormen in en geef de bestuurders een specifieke opdracht. Kies het voorwerp uit wat het meest reflecteert waarom jij nu hier vandaag bent en vertel aan de hand van dat voorwerp je verhaal aan de ander. Waar kom je vandaan? Welke gebeurtenissen maken dat jij hier vandaag bent? 

De bestuurders worden aan de hand van vorm en voorwerpen uitgenodigd hun verhaal te vertellen. Er zijn heel veel verhalen die gehoord moeten worden, ook en vooral onder bestuurders. Door de vormen en voorwerpen en de afgebakende structuur, komt iedereen aan bod en worden indrukwekkende verhalen gedeeld. Over zichzelf, over familieleden, kinderen. Over niet de juiste hulp krijgen, over het gevoel alleen te staan of niet weten hoe verder. Over die ene persoon die het verschil heeft gemaakt. De groep verstilt, de stemmen worden zachter, er is oogcontact, een schouderklopje. Zodra ze aanvoelen dat het hun moment is stappen ze een voor een naar het midden van de kring en vertellen. De meeste verhalen zijn persoonlijk. De volgorde wordt bepaald door het momentum. Door het verhaal dat wordt verteld of de vorm die de bestuurder vast heeft of het gevoel dat het tijd is in te stappen en om te vertellen. De zintuigen worden aangezet, want wanneer is het jouw tijd om te gaan staan? De vormen en voorwerpen ondersteunen door hun vormgeving, door hun materiaal, gewicht, grootte. Er ontstaat een pittig en schurend gesprek over hoe verder met elkaar. Dit is de eerste keer dat dit op deze wijze gebeurt.